Jakie standardy powinny spełniać kasetki do przechowywania preparatów tkankowych?

Temat przechowywania preparatów tkankowych jest niezwykle istotnym zagadnieniem zarówno w kontekście realizacji celów terapeutycznych, jak i prowadzenia projektów badawczych. 

W przypadku styczności z tak delikatnymi materiałami biologicznymi istnieją konkretne wytyczne związane z warunkami ich przechowywania (m.in. temperatura, wilgotność), lecz należy także pamiętać, że wiele zależy od posiadanego wyposażenia oraz sposobu, w jaki próbki są magazynowane. Przyjęło się, aby preparaty tkankowe umieszczać w specjalnych kasetkach, określanych często mianem biopsyjnych. Czym jednak muszą się charakteryzować, aby mogły służyć do bezpiecznego przechowywania próbek?

Dlaczego odpowiednie przechowywanie preparatów tkankowych jest ważne?

Preparaty tkankowe – pobierane, a następnie poddawane odpowiedniej obróbce np. w postaci bloczków parafinowych – są najczęściej uzyskiwane w celach naukowych lub diagnostycznych. W obu przypadkach kluczowym zadaniem jest ocena parametrów badanych komórek oraz rozpoznanie zmian chorobowych, jeśli takowe nastąpiły. Pobrany materiał biologiczny jest wówczas oceniany morfologicznie przy użyciu mikroskopu świetlnego (badanie histopatologiczne), choć niekiedy wykonywane są także badania inne niż morfologiczne (wirusologiczne, biochemiczne i tym podobne). Jeśli jednak preparaty nie są akurat poddawane oglądowi, muszą być przechowywane i archiwizowane w takich warunkach, aby mogły one gwarantować, że próbka nie zmieni się w sposób wpływający na badane parametry.

Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy z preparatami tkankowymi wymagają przede wszystkim, aby były one przechowywane w naczyniach, które są odpowiednio szczelne, czyste i suche. Należy również pamiętać, aby każdy preparat znajdował się w oddzielnym pojemniku. Pozwala to uniknąć kontaminacji próbek, która uniemożliwiłaby ich właściwą identyfikację na dalszych etapach badań. Na opakowaniach zawierających preparaty tkankowe należy umieszczać znaki ostrzegawcze oraz symbole jednoznacznie wskazujące na pochodzenie danego materiału. Ponadto oznaczenia na etykietach muszą być czytelne i trwałe, aby uniknąć ich usunięcia lub zamiany podczas przechowywania, a także podczas ewentualnego przeładunku i transportu, jeśli materiał jest przekazywany np. do badań w innym laboratorium.

Charakterystyka kasetek do przechowywania preparatów tkankowych

Według wymienionych założeń cienkie jednorazowe kasetki histologiczne o rozmiarach do kilku centymetrów kwadratowych doskonale nadają się do przechowywania preparatów tkankowych uzyskiwanych na drodze procedur przetwarzania, zatapiania i cięcia. Najważniejszym standardem spełnianym przez kasetki jest jednak obojętność fizjologiczna, dzięki czemu sprawdzają się przy kontaktach z różnego rodzaju materiałami biologicznymi. Kasetki są zazwyczaj wykonywane z polimeru acetalowego o wysokiej gęstości, który charakteryzuje się:

• wysoką wytrzymałością, sztywnością, twardością oraz odpornością na dynamiczne obciążenia;
• stabilnością wymiarową (niski współczynnik rozszerzalności cieplnej);
• odpornością na uderzenia (zarówno w wysokich, jak i niskich temperaturach);
• bardzo dobrą sprężystością powrotną;
• wysoką odpornością na zużycie;
• niską wrażliwością na wilgoć i większość chemikaliów organicznych.

Należy zaznaczyć, że oferowane kasetki firmy Ted Pella są całkowicie odporne na większość rozpuszczalników histologicznych, a zawarte w dnie i wieczku otwory gwarantują odpowiednią wymianę stosowanych w badaniach odczynników oraz wysoki stopień drenażu materiału przy jednoczesnym jego zabezpieczeniu. Dodatkowo skośna ścianka kasetki doskonale nadaje się do nanoszenia oznaczeń, umożliwiając identyfikację próbek na każdym etapie przechowywania i archiwizacji. Warto również wspomnieć, że w wielu modelach kasetek pokrywki można otwierać i zamykać dowolną ilość razy, bez ryzyka utraty znajdującego się w nich preparatu.